dodano: 2020-12-02 12:00:42, dodał: Redakcja, źródło: Mercedes-Benz Media (Global)

W tym roku Mercedes-Benz świętuje 40 lat debiut elektrycznego samochodu dostawczego opartego na popularnej „kaczce”. Pod względem walorów użytkowych eksperymentalny pojazd znacząco odbiegał od dzisiejszej wizji elektrycznej motoryzacji, jednak dostarczył wiele cennych wskazówek, które wykorzystane zostały przy konstrukcji dzisiejszych modeli – eVito i eSprinter.

Daimler-Benz opracował elektryczną furgonetkę Mercedes-Benz 307 E opartą na seryjnym modelu serii 1. Nacisk położony został możliwie najmniejsze zmiany w porównaniu do egzemplarzy produkowanych seryjnie, aby minimalizować koszty produkcji i eksploatacji. – Tak pod koniec października 1980 roku rozpisywały się gazety o koncepcyjnej furgonetce Mercedes-Benz. Nowa konstrukcja pierwszą premierę miała podczas targów środowiskowych Envitec w Düsseldorfie w dniach 11–15 lutego 1980 r. Rozgłos konstrukcji przyniosły natomiast targi Drive Electric '80 odbywające się w pomiędzy 13, a 20 października 1980 r. w Londynie.



Elektryczny furgon Mercedes-Benz 307 E powstał na bazie produkowanej od 1977 roku nowej linii samochodów dostawczych serii T1. Projekt zakładał minimalizację kosztów produkcji i eksploatacji. Zastosowanie uproszczonej technologi sterowania napędem elektrycznym wymusiło tylko niewielkie zmiany w porównaniu do bazowej wersji 307 D z rozstawem osi 3350 mm. Bateria trakcyjna składająca się z dwóch rzędów akumulatorów o napięciu 90 V (łącznie 180 V) umieszczona została pod podłogą pomiędzy osiami pojazdu. Dzięki temu akumulatory łatwo można było wyjmować i wkładać wykorzystując zintegrowane urządzenie podnoszące i podnośnik warsztatowy.

Praktycznie brak ingerencji w konstrukcję samochodu pozwolił na zachowanie kubatury przestrzeni ładunkowej. Wykorzystanie bocznikowego silnika prądu stałego o mocy 30 kW pozwoliło uzyskać ładowność rzędu 1,45 tony. Zasięg elektrycznej furgonetki wynosił do 65 km przy stałej prędkości 50 km/h. Maksymalna prędkość do jakiej mógł się rozpędzić wynosiła 70 km/h. W sumie przygotowano cztery różne typy elektronicznego sterowania napędem i przenoszeniem mocy.



Ciekawostką było zastosowanie w modelu 307 E technologii „planowania trasy” - prekursora dzisiejszych systemów nawigacji, który dostarczał informacje m.in. o... korkach.


W latach 1981-1983 Mercedes-Benz 307 E przeszedł dwa duże testy w ruchu drogowym. 10 egzemplarzy testowano w Berlinie w ramach projektu badawczego „Alternatywne źródła energii dla ruchu drogowego”. Kolejna partia 22 samochodów elektrycznych we flocie niemieckiej poczty dostarczało paczki w Bonn. Badania potwierdziły, że samochody elektryczne są zdolne do wykonywania transportów na terenie aglomeracji miejskich.

Choć osiągi ówczesnych samochodów elektrycznych były zadowalające – największym problemem okazywała się magazynowanie energii, bowiem dostępna technologia akumulatorów kwasowo-ołowiowych powodowała konieczność konserwacji zespołu baterii, które mimo wszystko charakteryzowały się dość krótką żywotnością.



Podkreślić należy również fakt, że Mercedes-Benz 307 E nie był pierwszym krokiem w stronę elektryfikacji samochodów dostawczych. W 1972 roku niemiecki producent zaprezentował oparty na poprzedniku serii T1 eksperymentalny model LE 306. W latach 1972-1979 eksperymentalna flota 60 takich pojazdów pokonała 900 000 kilometrów dając cenne wskazówki na przyszłość.

Więcej danych technicznych modelu Mercedes-Benz w Encyklopedia Motoryzacji

Przeczytaj również